گالوانیزه فرآیندی است که برای محافظت از فولاد در برابر خوردگی استفاده می شود. این کار با پوشش دادن فولاد با فلز دیگری، معمولا روی، انجام می شود تا مانعی بین فولاد و محیط ایجاد شود. چندین روش مختلف گالوانیزه وجود دارد که بسته به کاربرد و نیاز فولاد می توان از آنها استفاده کرد.
رایج ترین روش گالوانیزه کردن، گالوانیزه گرم است. این شامل غوطه ور کردن فولاد در حمام روی مذاب، اغلب در دمای حدود 450 درجه سانتیگراد است. روی با سطح فولاد پیوند می خورد و یک لایه محافظ ایجاد می کند که در برابر خوردگی بسیار مقاوم است. این روش برای طیف وسیعی از کاربردها از ساخت و ساز و خودرو گرفته تا صنایع برق و شیمیایی استفاده می شود.
روش دیگر گالوانیزه، الکتروگالوانیزه است. این شامل استفاده از الکترولیز برای رسوب یک لایه روی بر روی فولاد است. فولاد در محلول الکترولیت حاوی روی محلول غوطه ور می شود و جریان الکتریکی از محلول عبور می کند. این باعث می شود یون های روی به سطح فولاد بچسبند و لایه ای از پوشش محافظ را تشکیل دهند. الکترو گالوانیزه اغلب برای قطعات کوچکتر یا قطعاتی که نیاز به لایه نازکی از پوشش دارند استفاده می شود.
Sherardizing یکی دیگر از روش های گالوانیزه است که شامل حرارت دادن اجزای فولادی در مخلوط پودر روی است. این یک پیوند انتشار بین فولاد و روی ایجاد می کند و در نتیجه یک پوشش محافظ بسیار موثر ایجاد می کند. Sherardizing اغلب برای قطعاتی که به سطح بالایی از حفاظت در برابر خوردگی نیاز دارند، مانند بست ها و اتصالات استفاده می شود.
پاشش شعله روشی برای گالوانیزه کردن است که شامل پاشیدن یک لایه روی مذاب روی فولاد با استفاده از شعله یا مشعل پلاسما است. روی مذاب یک پوشش محافظ بر روی سطح فولاد ایجاد می کند و مانع بسیار موثری در برابر خوردگی ایجاد می کند. پاشش شعله اغلب برای اجزا یا سازه های بزرگی که نمی توان آنها را گالوانیزه کرد استفاده می شود.
روش های مختلف گالوانیزه کردن چیست؟
در نتیجه، چندین روش مختلف برای گالوانیزه کردن فولاد وجود دارد. هر روشی مزایا و معایب خاص خود را دارد و انتخاب روش به کاربرد و نیازهای خاص فولاد بستگی دارد. با این حال، همه این روش‌ها یک چیز مشترک دارند – آنها ابزاری موثر برای محافظت از فولاد در برابر خوردگی، افزایش عمر مفید آن و کاهش هزینه‌های نگهداری را فراهم می‌کنند.
گالوانیزه گرم
گالوانیزه گرم فرآیندی است که شامل فرو بردن یک جسم فلزی در حمام مذاب روی برای محافظت از آن در برابر خوردگی است. این فرآیند به طور گسترده در صنایع مختلف از جمله ساخت و ساز، دریایی، خودروسازی و حمل و نقل مورد استفاده قرار گرفته است. پوشش تولید شده ضخیم، بادوام است و محافظت طولانی مدت در برابر زنگ زدگی و سایر اشکال اکسیداسیون را فراهم می کند. در این مقاله، مزایا، فرآیند و کاربرد گالوانیزه گرم را مورد بحث قرار خواهیم داد.
یکی از مزایای اصلی گالوانیزه گرم، توانایی آن در محافظت از فلز زیرین در برابر زنگ زدگی است که می تواند باعث ضعف و خرابی ساختاری شود. پوشش روی به عنوان یک مانع عمل می کند و از تماس اکسیژن و رطوبت با سطح فلز جلوگیری می کند. همچنین محافظت کاتدی را فراهم می کند، به این معنی که اگر پوشش آسیب ببیند یا خراشیده شود، روی خود را قربانی می کند تا فلز را از خوردگی نجات دهد. این امر گالوانیزه گرم را به یک روش کارآمد و مقرون به صرفه برای محافظت در برابر خوردگی تبدیل می کند.
فرآیند گالوانیزه گرم شامل چندین مرحله است. در ابتدا، جسم فلزی تمیز می شود تا هرگونه روغن، کثیفی یا باقیمانده هایی که ممکن است در چسبندگی پوشش روی اختلال ایجاد کند، پاک می شود. در مرحله بعد، آن را ترشی می کنند، که شامل خیساندن آن در محلول اسیدی برای حذف هرگونه زنگ یا اکسید موجود روی سطح است. پس از ترشی، جسم را در یک حمام روی مذاب داغ فرو می‌برند، جایی که با روی یک پیوند متالورژیکی ایجاد می‌کند. در نهایت، جسم خنک می شود و از نظر هرگونه نقص یا بی نظمی بررسی می شود.
گالوانیزه گرم کاربردهای گسترده ای در صنایع مختلف دارد. در صنعت ساخت و ساز برای حفاظت از سازه های فولادی مانند پل ها، ساختمان ها و برج های انتقال استفاده می شود. در صنایع دریایی، از آن برای محافظت از کشتی ها، سکوهای دریایی و سایر سازه های دریایی در برابر اثرات خورنده آب شور استفاده می شود. در صنعت خودروسازی برای محافظت از قطعات خودرو مانند شاسی، سیستم های اگزوز و اجزای تعلیق استفاده می شود. در صنعت حمل و نقل برای محافظت از نرده ها، نرده ها و تابلوهای راهنما در برابر عناصر استفاده می شود.
در نتیجه، گالوانیزه گرم یک روش بسیار موثر برای محافظت از اجسام فلزی در برابر خوردگی است. توانایی آن در ارائه حفاظت طولانی مدت، حتی در محیط های سخت، آن را به یک انتخاب محبوب در صنایع مختلف تبدیل کرده است. فرآیند آن ساده و مقرون به صرفه است و آن را به گزینه ای جذاب برای پروژه های بزرگ تبدیل می کند. از آنجایی که خوردگی همچنان یک چالش مهم برای دوام و ایمنی سازه ها است، انتظار می رود که گالوانیزه گرم همچنان نقش مهمی در صنایع ساختمانی، دریایی، خودروسازی و حمل و نقل ایفا کند.
الکترو گالوانیزه
الکترو گالوانیزه فرآیندی است که در آن یک لایه نازک روی با استفاده از الکترولیز بر روی سطح فولاد یا آهن اعمال می شود. این فرآیند شامل فرو بردن فلز در محلول الکترولیتی حاوی یون‌های روی و عبور جریان الکتریکی از آن است. واکنش شیمیایی حاصل باعث می شود که یون های روی با سطح فلز پیوند بخورند و یک سد محافظ ایجاد کنند که به جلوگیری از خوردگی و زنگ زدگی کمک می کند.
همچنین محافظت کاتدی را فراهم می کند، به این معنی که اگر پوشش آسیب ببیند یا خراشیده شود، روی خود را قربانی می کند تا فلز را از خوردگی نجات دهد. این امر گالوانیزه گرم را به یک روش کارآمد و مقرون به صرفه برای محافظت در برابر خوردگی تبدیل می کند.
. در مرحله بعد، آن را ترشی می کنند، که شامل خیساندن آن در محلول اسیدی برای حذف هرگونه زنگ یا اکسید موجود روی سطح است. پس از ترشی، جسم را در یک حمام روی مذاب داغ فرو می‌برند، جایی که با روی یک پیوند متالورژیکی ایجاد می‌کند. در نهایت، جسم خنک می شود و از نظر هرگونه نقص یا بی نظمی بررسی می شود.
فرآیند الکترو گالوانیزه به طور گسترده ای در ساخت انواع محصولات از جمله قطعات خودرو، مصالح ساختمانی و لوازم خانگی استفاده می شود. به ویژه در کاربردهایی که فلز در معرض محیط های خشن خارج از منزل، مانند آب شور یا باران اسیدی قرار می گیرد، مفید است. لایه روی اعمال شده از طریق الکترو گالوانیزه به محافظت از فلز در برابر این عناصر خورنده کمک می کند، طول عمر محصول را افزایش می دهد و هزینه های نگهداری را کاهش می دهد.
یکی از مزایای کلیدی الکترو گالوانیزه، توانایی آن در ایجاد پوشش یکنواخت روی بر روی کل سطح جسم فلزی است. این یکنواختی کمک می کند تا اطمینان حاصل شود که مانع محافظ سازگار و موثر است. علاوه بر این، این فرآیند نسبتاً سریع و کم تعمیر است و آن را به انتخابی جذاب برای تولیدکنندگانی تبدیل می‌کند که به دنبال بهبود دوام محصولات خود با حداقل هزینه اضافی هستند.
علیرغم مزایای فراوان، الکترو گالوانیزه راه حل مناسبی برای همه کاربردها نیست. به عنوان مثال، لایه روی اعمال شده در این فرآیند نسبتاً نازک است، که باعث می شود نسبت به سایر انواع پوشش های سطحی در محافظت در برابر آسیب فیزیکی کمتر موثر باشد. علاوه بر این، این فرآیند برای همه انواع فلزات مناسب نیست و ممکن است در جلوگیری از خوردگی در همه محیط‌ها موثر نباشد.
در نتیجه، الکترو گالوانیزه یک فرآیند پرکاربرد برای اعمال یک لایه محافظ روی بر روی سطوح فلزی است. این فرآیند در بسیاری از کاربردهای تولیدی مهم است، زیرا با جلوگیری از خوردگی و زنگ زدگی به افزایش طول عمر محصولات و کاهش هزینه های نگهداری کمک می کند. در حالی که الکترو گالوانیزه راه حل کاملی برای همه موقعیت ها نیست، مزایای فراوان آن برای بسیاری از تولیدکنندگانی که به دنبال بهبود دوام محصولات خود هستند، آن را به انتخابی جذاب تبدیل می کند.
Sherardizing
Sherardizing فرآیندی از پوشش متالورژیکی است که در آن یک محصول فولادی با روی پوشش داده می شود و تحت عملیات حرارتی قرار می گیرد تا سطح فولاد به آلیاژ روی-آهن تبدیل شود. این فرآیند به نام مخترع آن، متالورژیست بریتانیایی، شرارد کاوپر کولز، که آن را در اوایل قرن بیستم توسعه داد، نامگذاری شد. Sherardizing برای بهبود مقاومت در برابر سایش، مقاومت در برابر خوردگی و سایر خواص فولاد استفاده می شود و آن را برای کاربرد در صنایع مختلف مناسب می کند.
علاوه بر این، این فرآیند نسبتاً سریع و کم تعمیر است و آن را به انتخابی جذاب برای تولیدکنندگانی تبدیل می‌کند که به دنبال بهبود دوام محصولات خود با حداقل هزینه اضافی هستند.
علیرغم مزایای فراوان، الکترو گالوانیزه راه حل مناسبی برای همه کاربردها نیست. به عنوان مثال، لایه روی اعمال شده در این فرآیند نسبتاً نازک است، که باعث می شود نسبت به سایر انواع پوشش های سطحی در محافظت در برابر آسیب فیزیکی کمتر موثر باشد
فرآیند Sherardizing شامل چندین مرحله است. ابتدا، ماده فولادی چربی زدایی شده و شسته می شود تا هر گونه آلودگی سطحی از بین برود. سپس، این محصول را در دمای بین 380 تا 450 درجه سانتیگراد در یک ظرف دربسته پر از گرد و غبار روی حرارت می دهند. روی تبخیر شده با سطح فولاد واکنش داده و لایه نازکی از آلیاژ روی-آهن را تشکیل می دهد. این فرآیند بسته به اندازه و شکل مقاله تحت درمان معمولاً چند ساعت طول می کشد.
لایه آلیاژ روی-آهن به دست آمده محکم به سطح فولاد می چسبد و محافظت عالی در برابر خوردگی و سایش ایجاد می کند. ضخامت لایه را می توان با تنظیم مدت زمان عملیات حرارتی، از چند میکرومتر تا ده ها میکرومتر، کنترل کرد. این امر باعث می شود که Sherardizing برای کاربردهایی که ضخامت پوشش دقیق و یکنواخت ضروری است، مانند صنایع خودروسازی، هوافضا و ساخت و ساز، مناسب باشد.
سپس، این محصول را در دمای بین 380 تا 450 درجه سانتیگراد در یک ظرف دربسته پر از گرد و غبار روی حرارت می دهند. روی تبخیر شده با سطح فولاد واکنش داده و لایه نازکی از آلیاژ روی-آهن را تشکیل می دهد. این فرآیند بسته به اندازه و شکل مقاله تحت درمان معمولاً چند ساعت طول می کشد.
Sherardizing مزایای متعددی نسبت به سایر روش های پوشش دارد. نسبت به روش های گالوانیزه یا رنگ آمیزی سنتی مقاومت در برابر خوردگی و سایش بهتری دارد. همچنین می توان از آن بر روی اجسام پیچیده و نامنظم که پوشاندن آنها با روش های دیگر دشوار است استفاده کرد. علاوه بر این، این یک فرآیند سازگار با محیط زیست است که زباله یا انتشارات سمی تولید نمی کند.
در نتیجه، Sherardizing یک فرآیند پوشش متالورژیکی است که برای افزایش خواص فولاد برای کاربردهای مختلف صنعتی استفاده می‌شود. این شامل حرارت دادن اقلام فولادی در یک ظرف مهر و موم شده پر از گرد و غبار روی برای تشکیل یک لایه نازک از آلیاژ روی-آهن بر روی سطح است. پوشش به دست آمده مقاومت بسیار خوبی در برابر خوردگی و سایش ایجاد می کند و می تواند به طور دقیق برای دستیابی به ضخامت یکنواخت کنترل شود. Sherardizing یک فرآیند سازگار با محیط زیست و همه کاره است که به طور فزاینده ای در صنایعی مانند خودروسازی، هوافضا و ساخت و ساز محبوب شده است.
گالوانیزه مکانیکی
گالوانیزه مکانیکی فرآیندی است که برای جلوگیری از خوردگی و محافظت از اجزای فلزی استفاده می شود. این فرآیند شامل استفاده از یک ماده پوشش دهنده غنی از روی است که به صورت مکانیکی بر روی سطح اجزای فلزی اعمال می شود. پوشش حاصل از آن محافظت محکمی در برابر زنگ زدگی و خوردگی ایجاد می کند که می تواند برای یکپارچگی و عملکرد ساختاری مضر باشد. این مقاله به جنبه های مختلف گالوانیزه مکانیکی، از جمله اصول فرآیند، ترکیب و خواص مواد پوشش گالوانیکی، و مزایای استفاده از گالوانیزه مکانیکی می پردازد.
گالوانیزه مکانیکی اجزای مکانیکی را از زنگ زدگی، خوردگی و سایر انواع خرابی حفظ می کند. با اعمال یک پوشش غنی از روی بر روی اجزای فلزی، فرآیند گالوانیزه مکانیکی تضمین می کند که این ماده در برابر اکسیداسیون بسیار انعطاف پذیر و مقاوم است. این فرآیند بر اساس یک اصل حفاظت کاتدی است که یک استراتژی شناخته شده در پیشگیری از خوردگی است. هنگامی که یک جزء فلزی با یک فلز بسیار واکنش پذیر مانند مواد حاوی روی پوشانده می شود، پوشش به عنوان یک آند قربانی عمل می کند که به جای فلز پایه خورده می شود. بنابراین نیروهای مخرب اکسیداسیون، از جزء مکانیکی به ماده پوشش منتقل می‌شوند، بنابراین جزء مکانیکی برای مدت طولانی حفظ می‌شود.
ترکیب مواد پوشش داده شده غنی از روی مورد استفاده در گالوانیزه مکانیکی شامل اجزای مختلفی از جمله روی، آلومینیوم و منیزیم است. این مواد یک پیوند چسبنده با سطوح اجزای مکانیکی ایجاد می‌کنند و یک سد محافظ ایجاد می‌کنند که از شرایط سخت جوی محافظت می‌کند. روی ماده اصلی مورد استفاده در گالوانیزه مکانیکی است. این یک مانع در اطراف جزء مکانیکی تشکیل می دهد و از نفوذ آب و اکسیژن، دو جزء که زنگ زدگی و خوردگی را کاتالیز می کنند، جلوگیری می کند.
گالوانیزه مکانیکی مزایای بی شماری را برای اجزای مکانیکی ایجاد می کند که شرایط محیطی سخت را تحمل می کنند. اولاً، نیازی به عملیات حرارتی اجزای فلزی، مانند جوشکاری یا لحیم کاری ندارد، ویژگی ای که اجزای مکانیکی را قادر می سازد تا خواص ساختاری و شیمیایی خود را حفظ کند. ثانیاً، گالوانیزه مکانیکی یک ماده پوششی تولید می کند که از نظر شیمیایی و مکانیکی پایدار است. این پوشش می تواند شرایط محیطی سخت مانند دماهای بالا، گرمای شدید و شرایط سرد را تحمل کند، بنابراین از اجزای مکانیکی بهتر محافظت می شود. علاوه بر این، مواد مورد استفاده در تولید مواد پوشش غنی از روی مقرون به صرفه هستند، و گالوانیزه مکانیکی را به یک جایگزین مقرون به صرفه و موثر برای سایر اشکال جلوگیری از خوردگی تبدیل می کند.
با اعمال یک پوشش غنی از روی بر روی اجزای فلزی، فرآیند گالوانیزه مکانیکی تضمین می کند که این ماده در برابر اکسیداسیون بسیار انعطاف پذیر و مقاوم است. این فرآیند بر اساس یک اصل حفاظت کاتدی است که یک استراتژی شناخته شده در پیشگیری از خوردگی است. هنگامی که یک جزء فلزی با یک فلز بسیار واکنش پذیر مانند مواد حاوی روی پوشانده می شود، پوشش به عنوان یک آند قربانی عمل می کند که به جای فلز پایه خورده می شود
در نتیجه، گالوانیزه مکانیکی یک گزینه فرآیند موثر برای جلوگیری از زنگ زدگی و خوردگی در اجزای فلزی ارائه می دهد. از استفاده از فرآیندهای شکنندگی یا مضر اجتناب می شود و اجزاء خواص ساختاری و مادی خود را حفظ می کنند. ترکیب مواد مورد استفاده منجر به پوشش هایی می شود که می توانند حتی در سخت ترین شرایط در هر محیطی مقاومت کنند. علاوه بر این، استفاده از مواد ارزان قیمت آن را به گزینه ای مقرون به صرفه برای صنعت گرانی تبدیل می کند که به دنبال بهبود قابلیت اطمینان قطعات و محصولات خود هستند. بنابراین گالوانیزه مکانیکی یک گزینه اثبات شده و قابل دوام برای جلوگیری از خوردگی و حفظ اجزای فلزی باقی می ماند.
